Tókst að sjálfsögðu eins og mér einni er lagið að gera ótrúlegt drama úr litlu kreppunni minni sem ég minntist lítillega á hér á blogginu í gær. ;)
Alveg er það merkilegt þetta að geta ekki haldið sér saman þegar kemur að hlutum sem ég, manna best, veit að ég á bara að halda fyrir sjálfa mig. Veit sem er að þetta líður hjá og ég þarf ekkert að hafa neinar stórkostlegar áhyggjur af þessu öllu saman en stenst engu að síður ekki mátið og læt vaða í stað þess að bíða þar til veikleikinn gengur yfir og ég geti haldið áfram eins og ekkert hafi í skorist.
Alltaf hægt að stóla á að drama-genið virkjast um leið og lífið er orðið eitthvað óþarflega þægilegt!!
skip to main |
skip to sidebar
Nú á Íslandi
Engin ummæli:
Skrifa ummæli