Skróp

Ef einhver hefur undrast fjarveru mína frá netheimum þessa síðustu daga þá á hún sér þá skýringu að ég fékk valentínusargjöf síðastliðinn mánudag.

Hann er sætur og fyndinn og yndislegur og búinn að halda mér nokkuð upptekinni :)


Leiter...

Like grandmother, like granddaughter...

Er ekki alveg eðlilegt að sitja fram á morgun og prjóna, yfir sjónvarpinu?
Eins og ég las einhversstaðar:

Hver getur farið að sofa þegar sér fyrir endann á ermi??

Úff !

Líklega hefur maður eytt of miklum tíma fyrir framan tölvuskjái....þegar maður kíkir niður í hægra horn bókarinnar til að sjá hvað klukkan er.

Ég er farin út að gera eitthvað gáfulegt!

Urrrgh!

Fokkíngs messenger!

Hver? Ég??

Hvað áttu við??


....ekki að það virðist breyta miklu *hóst* ;)

Always look on the bright side of life....

Var að taka eftir því að í síðustu þremur, nei fjórum, nei........allavega síðustu mörgum.... færslum hér á blogginu er ég að kvarta.
Yfir allskonar.
Sumt falið kvart, annað opinskátt kvart, en kvart engu að síður.

Ekki að þetta komi sérstaklega á óvart, ég hef alltaf verið nokkuð góð í þessarri deild.
Ekki má þetta heldur skiljast sem svo að ég kunni ekki að meta það góða sem er í gangi, ég kann það alveg.
Alveg satt!
Það er bara svo merkilegt hvað maður (lesist: ég) er alltaf betri í að sjá og finnast ástæða til að minnast á þá hluti sem ekki eru eins og maður vill hafa þá.

Svo að þessi færsla bætist svo ekki í hóp þeirra fyrrnefndu og ég fari að kvarta yfir innihaldi minna eigin skrifa, vil ég þó taka fram að ég tel þetta ekkert endilega til ókosta, sjáiði til. Meira bara svona að hafa auga fyrir smáatriðum, skiljiði.
Já!


Btw..."kvart", er það ekki örugglega orð?